لش هاي تنگاری
آویزان کردن لش های بز و گوسفند از میخ های قصابی های بین راهی مسیر یاسوج بابامیدان در منطقه تنگاری قابل تأمل است. لش های لخت و آویزان تبلیغ است. تبلیغ جنس اصل، اعلا و تازه. اگر برخی قهوه خانه های بین راهی سعی دارند با شیک و مدرن نشان دادن بنای خود به اضافه تزئین آنها با ابزارهای سنتی نما جذب مشتری کنند، قصاب های بین راهی، با هرچه بدوی نشان دادن کار خود، جذابیت کارشان را به نمایش می گذارند. البته آنها با کشیدن لایه های پلاستیکی به دور لش ها و یا بعضا قرار دادن آنها در یخچال، لحاظ کردن موازین بهداشتی مورد توجه شان را نیز به رخ می کشند.
لش ها نمودهای قشری و طبقاتی را دست کاری می کنند وقتی که کارگر و کشاورز و مهندس با پیکان و پراید و شاسی بلند کنار قصابی پارک می کنند تا لش بار بزنند.
لش ها همچنین تناقضی را به ما یادآور می شوند که در این گاه مشکلات معیشتی، مشتری گوشت با تنوع قشری و طبقاتی گسترده ای وجود دارد.
لش ها اما همیشه آنی نیستند که نشان می دهند، لش ها نه همیشه اما غالبا یا شاید احتمالا در وزن، مرغوبیت و دیگر مؤلفه های گوشت خوب دچار کمبود یا نقصان هستند.