«جلیل» هم نفس انقلاب
فرهنگ و سیاست در بستر جامعه شکل می‌گیرند. جوامع مختلف فرهنگ خاص خود را تولید می‌کنند، اگرچه جامعه ها وجوه فرهنگی مشابه زیادی دارند اما هر جامعه وجه مشخصه‌ی خاص خود را داراست. بویراحمد به عنوان یک جامعه بزرگ از خرده جامعه‌ها یا اجتماع‌های مختلفی شکل گرفته که تحت عنوان طایفه شناخته می‌شوند. طایفه‌ی جلیل از جمله تأثیرگذارترین طوایف در مناسبات سیاسی-فرهنگی بویراحمد بوده است. این تأثیر در تحولات بومی و ملی نمودهای متعددی داشته، غائله جنوب، انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی از جمله عرصه‌های ظهور تأثیرگذاری طایفه‌ی جلیل بودند. البته این به معنای عدم تأثیرگذاری دیگر طوایف بویراحمد نیست.
انتخابات مجلس بار دیگر امر سیاسی را در اولویت جامعه ایرانی خاصه بویراحمد قرار داد. کاندیداها با تبلیغات مختلف در صدد جمع‌آوری آراء مردم‌اند. دوقطبی‌های کذایی دوباره علم شده‌اند. اصلاح‌طلب و اصول‌گرا، گرم‌سیری و سرد‌سیری، و . . . با وجود اینکه اکنون آگاهی فردی و عمومی تا حد زیادی افزایش یافته و اشخاص با توجه به آگاهی کاندیدای اصلح را انتخاب می‌کنند اما ظاهرا بازهم مرام قومی و حمایت قبیله‌ای اهمیت خود را داراست. اینکه کدام طایفه چه گرایشی دارد و از چه کسی حمایت می‌کند کماکان نقل مجالس است.
این مهم خاصه درباره طایفه‌ی جلیل بیشتر نمود دارد. طایفه‌ی جلیل از کدام جریان و از چه کسی در انتخابات حمایت می‌کند؟ مسأله گاهی عمیق‌تر هم می‌شود. اساسا نسبت طایفه‌ی جلیل با فرهنگ اصلاح‌طلبی یا اصول‌گرایی چیست؟ گاهی هم قضیه بُغرَنج شده و فرهنگ عمومی این طایفه را به حمایت آن از فلان شخص یا بهمان “کَسَک” تقلیل می‌دهند.
به نظر می‌رسد از اساس مسأله غلط و اشتباه مطرح شده است. چرا با طرح یک دوگانه‌ی مبتذل سیاسی در صدد قالب‌زنی و برچسب‌زنی به بخشی از مردم هستیم؟ چرا امر سیاسی را این چنین عمده کرده و در صدد هویت بخشی کاذب هستیم؟ آیا اصیل‌تر از هویت سیاسی هویتی نیست؟ هویت طایفه‌ی جلیل در امر سیاسی و فرهنگی بر پایه‌هایی استوار است که بسیار حائر اهمیت‌تر از هویت مبذل سیاسی مرسوم است. جلیل بیش و پیش از آنکه اصلاح‌طلب یا اصول‌گرا باشد، انقلابی است. این را فرهنگ ته نشین‌شده‌ی دینی در این طایفه اثبات می‌کند. سنگ نبشته‌های و سنگ‌مزارهای ، متن‌های خطی و سنگی(ادعیه‌های یومیه و اشعار و نوحه‌های محرم) موجود در جغرافیای جلیل دالی بر مدعای فوق است. راه‌پیمایی‌های مردم این خطه در روزهای انقلاب، تقدیم بیش از 50 شهید در جنگ تحمیلی و بیش از 200 جانباز و رزمنده، همه گواهی است بر اینکه جلیل هم نفس انقلاب است. بی‌دلیل نبود حضور مقام معظم رهبری در این خطه در سال 1373. جلیل همسو با انقلاب است، وقتی که چند سال پیش شهید “قاسم قاسمی” را درکردستان تقدیم انقلاب کرد. حتی اکنون که در بیرون از مرزها در برابر دشمن است. این خاصیت مردمی است که شجاعت را پیشه دارد و نه ترس محافظه کاری.