از برادران یوسف باید آموخت

1) تاریخ و روایت های تاریخی سرشار از معانیِ گوناگون اند. گاهی این معانی واضح و مبرهن اند و گاهی مستتر. قصص الانبیا در تاریخ اسلام و اساسا در تاریخ ادیان از اهمیت بسیاری برخوردار است. اگرچه مهم ترین وجه این روایت ها جنبه ی موعضه ای آنان است اما این داستان ها در کنه خود معانی ای را تولید می کنند که قادر اند تا اعماق وجود ما را بنوازند و البته به آگاهی ما بیفزایند.

2) در این میان داستان حضرت یوسف(ع) از اهمیت بسیاری برخوردار است. اکنون برای چندمین بار است که سریال حضرت یوسف(ع) از شبکه های سیما پخش می شود، در این داستان آن چیز که بیش از همه ذهن مرا به خود مشغول داشته، نه پاکدامنی یوسف است، نه عشق زلیخا، نه مکر کاهنان معابد و نه پند پذیزیِ یعقوب. به نظر حقیر نکته ی نغز و مغفول مانده ی داستان حضرت یوسف، رازداریِ برادران یوسف است. آنان قریب به 40 سال سری را میان خود نگه داشتند و تا مجبور نشدند آن را فاش نکردند.

آری رازداری را باید از برادران یوسف آموخت

یک شنبه شب های رادیو پیام با صدای آلبرت کوچویی و البته کودکان غزه

 

سال هاست که عادت کرده ام به رادیو پیام و یک شنبه شب هایش

خاصه صدای دلنشین آبرت کوچویی وقتی که شعرها و قطعه های ادبی را می خواند.

امشب منتظرم متن او خواهم ماند. نمی دانم نویسنده متن چه کسی خواهد بود ولی کودکان غزه را نباید فراموش کرد، جنایت های اسرائل را و . . .